Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Qui hábitas in cælis, * miserére nobis.
Psalmus 122 [1]
122:1 Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.
122:2 Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,
122:2 Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.
122:3 Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:
122:4 Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui hábitas in cælis, miserére nobis.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Który mieszkasz w niebiesiech, * zmiłuj się nad nami.
Psalm 122 [1]
122:1 Ku Tobie podniosłem oczy moje, * który mieszkasz w niebie.
122:2 Oto jak oczy sług * w rękach panów swoich:
122:2 Jak oczy służebnicy w rękach pani swej, * tak oczy nasze ku Panu Bogu naszemu, aż się zmiłuje nad nami.
122:3 Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami, * bośmy bardzo napełnieni wzgardą:
122:4 Bo jest bardzo napełniona dusza nasza * pośmiewiskiem bogatych i wzgardą pysznych.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Który mieszkasz w niebiesiech, zmiłuj się nad nami.
|
Ant. Adjutórium nostrum * in nómine Dómini.
Psalmus 123 [2]
123:1 Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israël: * nisi quia Dóminus erat in nobis,
123:2 Cum exsúrgerent hómines in nos, * forte vivos deglutíssent nos:
123:3 Cum irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuísset nos.
123:5 Torréntem pertransívit ánima nostra: * fórsitan pertransísset ánima nostra aquam intolerábilem.
123:6 Benedíctus Dóminus * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.
123:7 Ánima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:
123:7 Láqueus contrítus est, * et nos liberáti sumus.
123:8 Adjutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjutórium nostrum in nómine Dómini.
|
Ant. Wspomożenie nasze * w imieniu Pańskiem.
Psalm 123 [2]
123:1 Gdyby Pan nie był z nami, niech powie teraz Izrael, * gdyby Pan nie był z nami:
123:2 Gdy na nas ludzie powstali, * snadźby nas byli żywych pożarli:
123:3 Gdy płonął gniew ich przeciwko nam, * snadźby nas była woda zatopiła.
123:5 Strumień przeszła dusza nasza: * snadźby była przeszła dusza nasza wodę nieprzebytą.
123:6 Błogosławiony Pan, * który nie wydał nas na łup zębom ich.
123:7 Dusza nasza jak wróbel wyrwana została * z sidła łowiących:
123:7 Sidło się rozdarło, * a myśmy wybawieni.
123:8 Wspomożenie nasze w imieniu Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wspomożenie nasze w imieniu Pańskiem.
|
Ant. In circúitu pópuli sui * Dóminus, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Psalmus 124 [3]
124:1 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Jerúsalem.
124:2 Montes in circúitu ejus: * et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
124:3 Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum super sortem justórum: * ut non exténdant justi ad iniquitátem manus suas.
124:4 Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde.
124:5 Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In circúitu pópuli sui Dóminus, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
|
Ant. Około ludu swego, * Pan, odtąd i aż na wieki.
Psalm 124 [3]
124:1 Którzy ufają w Panu, są jak góra Syjon, * nie poruszy się na wieki kto mieszka w Jeruzalem.
124:2 Góry wokoło niego, * a Pan wokoło ludu swego odtąd i aż na wieki.
124:3 Bo nie zostawi Pan berła grzeszników nad dziedzictwem sprawiedliwych, * aby sprawiedliwi nie wyciągnęli ręki swej ku nieprawości.
124:4 Czyń dobrze, Panie, dobrym * i tym, którzy są prawego serca.
124:5 Ale tych, którzy zbaczają na kręte drogi, powiedzie Pan z działającymi nieprawość: * pokój nad Izraelem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Około ludu swego, Pan, odtąd i aż na wieki.
|
Ant. Magnificávit Dóminus * fácere nobíscum: facti sumus lætántes.
Psalmus 125 [4]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: facti sumus lætántes.
|
Ant. Wielmożne rzeczy * Pan uczynił z nami: staliśmy się weseli.
Psalm 125 [4]
125:1 Gdy Pan przywrócił pojmanych Syjonu, * staliśmy się jak pocieszeni.
125:2 Wtedy się napełniły weselem usta nasze, * a język nasz radością.
125:2 Wtedy mówić będą między narodami: * Wielkie rzeczy uczynił Pan z nimi.
125:3 Wielkie rzeczy uczynił Pan z nami: * staliśmy się weseli.
125:4 Przywróćże, Panie, pojmanie nasze * jak strumień na południe.
125:5 Którzy sieją ze łzami, * będą żąć z radością.
125:6 Idąc szli i płakali, * rozsiewając nasienie swoje.
125:6 Ale wracając się przyjdą z weselem, * niosąc snopy swoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami: staliśmy się weseli.
|
Ant. Dóminus ædíficet * nobis domum, et custódiat civitátem.
Psalmus 126 [5]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus ædíficet nobis domum, et custódiat civitátem.
|
Ant. Pan zbuduje * nam dom, i będzie strzegł miasta.
Psalm 126 [5]
126:1 Jeśli Pan nie zbuduje domu, * próżno pracowali, którzy go budują.
126:1 Jeśli Pan nie będzie strzegł miasta, * próżno czuwa ten, który go strzeże.
126:2 Próżno wam przede dniem wstawać, * wstańcie, skoroście usiedli, którzy pożywacie chleba boleści.
126:3 Gdy da umiłowanym swym spanie: * oto dziedzictwem Pańskim synowie, zapłatą owoc żywota.
126:4 Jak strzały w ręku mocarza, * tak synowie utrapionych.
126:5 Błogosławiony człowiek, który napełnił nimi pragnienie swoje: * nie zawstydzi się, kiedy będzie mówił z wrogami swymi w bramie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan zbuduje nam dom, i będzie strzegł miasta.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
Sir 31:8-9
Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit enim mirabília in vita sua.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Tellúris alme Cónditor,
Mundi solum qui séparans,
Pulsis aquæ moléstiis,
Terram dedísti immóbilem:
Ut germen aptum próferens,
Fulvis decóra flóribus,
Fecúnda fructu sísteret,
Pastúmque gratum rédderet.
Mentis perústæ vúlnera
Munda viróre grátiæ:
Ut facta fletu díluat,
Motúsque pravos átterat.
Jussis tuis obtémperet:
Nullis malis appróximet:
Bonis repléri gáudeat,
Et mortis ictum nésciat.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
℣. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
Syr 31:8-9
Szczęśliwy mąż, który jest nalezion bez zmazy i który za złotem nie biegał ani ufał w pieniądzach i w skarbiech. Któż jest taki, a będziem go chwalić, abowiem uczynił dziwy w żywocie swoim.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Dobroczynny Stwórco świata,
Który oddzielasz grunt ziemi,
Usunąwszy szkodliwy napór wody,
Uczyniłeś ląd stały:
Iżby rodząc odpowiednie nasienie,
W barwne przybrana kwiaty,
Stała się płodną w owoc
I wdzięczną wydawała żywność.
Duszy przepalonej rany
Oczyść mocą łaski:
By uczynki zmyła płaczem,
A przebaczenia przewrotne zdeptała.
Niech słucha twych przykazań,
Nie zbliża się do niczego złego,
Radośnie napełnia się dobrem
I nie zazna ciosu śmierci.
Udziel Ojcze najmiłościwszy,
i Ty Jedyny równy Ojcu,
z Duchem Pocieszycielem
królujący po wszystek wiek.
Amen.
℣. Sprawiedliwego prowadził Pan drogami prostymi.
℟. I okazał mu królestwo Boże.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Quǽrite primum * regnum Dei et justítiam ejus, et hæc ómnia adiciéntur vobis.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quǽrite primum regnum Dei et justítiam ejus, et hæc ómnia adiciéntur vobis.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Szukajcież naprzód * królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane. alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Szukajcież naprzód królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane. alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui beáto Cajetáno Confessóri tuo apostólicam vivéndi formam imitári tribuísti: da nobis, ejus intercessióne et exémplo, in te semper confídere et sola cæléstia desideráre.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś pozwolił Wyznawcy swemu, błogosławionemu Kajetanowi, naśladować życie Apostołów, daj nam za jego przykładem i pośrednictwem w Tobie zawsze pokładać nadzieję i pożądać jedynie dóbr niebieskich.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|